Integracja Sensoryczna

Integracja sensoryczna jest procesem, który organizuje informacje płynące do mózgu z różnych zmysłów: wzroku, słuchu, węchu, dotyku, równowagi. To właśnie dzięki temu procesowi nasze napięcie mięśniowe jest prawidłowe, potrafimy skoordynować ruchy, nauczyć się nowych dyscyplin sportowych, a będąc w głośnym miejscu skupić się na przykład na pisaniu, a nie zatykaniu uszu, by odciąć się od hałasu.

 U dziecka wszystkie zmysły kształtują się w już okresie płodowym. Ilość odbieranych wrażeń zmysłowych wzrasta gwałtownie wraz z chwilą narodzenia, a rozwój procesów integracji sensorycznej najintensywniej przebiega u dziecka w wieku przedszkolnym. Dzieci z zaburzeniami tych procesów mogą mieć na przykład problemy z uczeniem się, relacjami z rówieśnikami, wykonywaniem precyzyjnych ruchów, czy utrzymaniem równowagi. 

Terapia Integracji Sensorycznej (SI)

Terapia integracji sensorycznej (SI) ma na celu nauczenie dziecka  adekwatnego reagowania na bodźce dopływające do niego zarówno ze świata zewnętrznego jak i z ciała. Dzięki odpowiednio  dobranym ćwiczeniom  dziecko może poprawić sprawność motoryczną, koordynację ruchów, uwagę i koncentrację czy samoświadomość, a także funkcjonowanie społeczne i emocjonalne.

 

Jakie objawy mogą świadczyć o występowaniu zaburzeń w zakresie integracji sensorycznej?

• Dziecko unika zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach itp.,
• cierpi na chorobę lokomocyjną,
• nie lubi gier i zabaw sportowych, ma kłopoty ze złapaniem piłki,
• jest niezgrabne ruchowo, myli strony prawo-lewo,
• ma opóźniony rozwój mowy, obniżoną percepcję słuchową i wzrokową,
• jest nadwrażliwe na pewne dźwięki,
• ma trudności w nauce czytania i pisania,
• jest nadpobudliwe ruchowo,
• ma trudności z koncentracją, z trudem zapamiętuje,
• negatywnie reaguje na bodźce dotykowe – nie lubi chodzić boso, nie lubi mycia włosów, czesania, podczas mycia zębów pojawia się odruch wymiotny.

Jeśli zauważysz u swojego dziecka powyższe objawy, są one wskazaniem do konsultacji z terapeutą SI.